25 Şubat 2014 Salı

"Yazı yazma hastalığından muzdarip" Melih Anık, estetik tatlar katıyor...

Oyun'un notu: Tiyatro yazarı Melih Anık, yazılarından yalnızca 150 sözcüklük bir alıntı yapılabilmesine izin verdiği için, 150'nci sözcükten fazlasını okumak isteyen okurlarımız, en aşağıdaki linki tıklayabilirler!

***

Emek Sahnesi, Küskün Müzikal ve Engin Alkan ve SEVGİ

Melih Anık
25 Şubat 2014

Oyunu görmemişler, yazının 1. Bölüm'ünü atlasın. (Ben de çok iyimserim. Sanki okuyan var da...)

1. Bölüm

Son zamanlarda sahnelediği oyun fotoğraflarını gördüğümde, oyunu tanıtmak için hazırlanmış kısa videoları seyrettiğimde aynı duyguya kapılıyorum, aynı "yüz boyama" aynı "giysi", "gene aynı şeyler". Bu nedenle Engin Alkan imzalı Küskün Müzikal’in ismini duyduğumda seyretmek içimden gelmedi. Buna rağmen Alkan'ın "başucu kitabı yaptığını" söylediği "daha önce bir rock barda sahnelediği" müzikalin üstüne kurulduğu kitabı, Küskün Kahvenin Türküsü’nü okumaktan kendimi alamadım. Hikâye Carson McCullers (1917-1967) isimli bir Amerikalıya aitti, sevgi ve sevginin değiştirdiği insanlardan bahsediyordu. Hem de bu insanlar DNA'larının ve yaşamın onlara reva gördüğü hayatların acımasızlığı ile kötü ruhlu olmuş, "kötülük üzerine koku gibi sinmiş", "yüreği şeytanın boynuzları kadar sert", görünüşleri ile sevgiden çok uzak oldukları zannedilen, "Acaba yüreği var mı?" denilen kişilerdi. Hikâye "sevgi değiştirir" diyordu.  Hikâye imkânsızlıklar, umutsuzluklar ortasında bile olsa "sevgi mümkün" diyordu.

Hikâyeyi okurken Carson McCullers'ın şu cümlelerinin altını çizdim: 

"Sevgi değiştirdi Marvin Macy'yi."

 "Ona baktığı zaman 

(Kaynak: Düşünceler)